کد مطلب:22917 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيا مي توان به خاطر شرايط متفاوت، برنامه اخلاقي و كمالات نفساني را از راه ديگري حلّ نمود؟

ما در جهاني زندگي مي كنيم قانونمند و داراي نظام. اين قانونمندي، نظم ثابتي را حاكم نموده است كه مخالفت با آن به ضربه و صدمه خوردن خود انسان و هلاكت وي مي انجامد. دين كه ساختاري مرتبط با وحي و آگاهي از نظام هستي دارد، اين قوانين رشد را مي آموزد و شرايط نمي تواند آن را تغيير دهد; آيا 2×2 در شرايطي ديگر مساوي 5 مي شود؟
هنگامي كه دين شراب را تحريم مي نمايد، مسلماً به دليل ناهماهنگي آن با ارگانيزم انسان است. بنابراين، روش سير و سلوك معنوي نيز با تغيير شرايط، متغير نمي شود و گرنه دين تابعي از متغير شرايط مي شد.
البته دين كامل اسلام، در باب احكام و با شرايط گوناگون، تكليف آدمي را داراي تغيير مي داند، اما نه اين كه حكم به كلي نفي شود; مثل; در شرايط اضطراري، گوشت حيوان مرده(داراي) حرام ذاتي; مثل خوك حلال مي شود. اما اين به معناي حليّت گوشت

ـ1859ـ
خوك نيست. پس برنامه بايد با تحصيل اعتقادات اسلامي و روش هاي تزكيه در بينش ديني طي شود. به همين سبب مي بينيم وقتي كسي به پيامبر اكرم((صلي الله عليه وآله)) مي گويد آيا اجازه مي دهيد براي رفع مزاحمت نياز جنسي خود را عقيم نمايم. پيامبر((صلي الله عليه وآله))مخالفت نموده و مي فرمايد:«رهبانيت امت من، جهاد است» در قرآن كريم به آيه لطيفي در اين باره برخورد مي كنيم. اين آيه مي فرمايد:«استقم كما امرت;استقامت كن! چنانكه دستور داري (نه آن طور كه مي خواهي)».(1)بنابراين، بايد ديد دين در هر شرايطي چگونه تكليف آدمي را تعيين مي كند. بدون رهنمود مكتب نه تنها مقصود تأمين نمي شود، بلكه در نهايت گمراهي است. هماهنگي با دين براي هر برنامه عرفاني، اخلاقي امري اجتناب ناپذير است. به همين دليل پيامبر((صلي الله عليه وآله)) فرمودند اين آيه مرا پير كرد.

(بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره هود، آيه 112.
(2)2 - آيه فوق

ـ1860ـ